Gözlerimi açtığımda uçuyordum!

 Bu sabah uyandığımda büyük bir yük üstümden kalkmış gibiydi. Son günlerin aksine daha bi mutlu ve huzurlu hissediyordum kendimi. Demek ki beni bir parçada olsa üzen hala bittiğini kabullenmeyişimdi. Hala her an başlayacakmış gibi bakmamdı. Ama dün öğrendiklerimden sonra artık bir şeylerin tamamen bittiğini anlamış oldum. Artık daha çok mutluyum. O'na karşı bir şekilde sorumlu hissetmiyorum kendimi. Dostlarıma, derslerime ve kendime daha çok vakit ayırıyorum artık. Hayatımı yaşıyorum yani. Bir daha bu günlerin bir daha gelmicek onun için ağlayarak üzülerek geçiremem.
 Şimdi ben bunları diyorum ama bir kaç post sonra "Böhöööö özledim lan" diye ağlarım burda. Orası kesin. Hayır benim O'na ihtiyacım da yok da işte "Nasıl bir gönlüm varsa artık bu güne kadar bi ota konamadı arkadaş".
 Hadi ben hazırlanıyım en iyisi. Daha ne giyceğime karar veremedim.
 "Tüm, sıkı dostlar yanımda, boş kadehler masamda dolarken,taşarken."

Kardan Adamın Sülalesini Ben Yaptım!

 Bugün tatil günüm olmasına rağmen sabahın köründe evden çıktım. Niye mi? Kardeşimin veli toplantısına gitmek için. 8.45'de çıktım evden. Dondum resmen dondum! Evet doğru bildiğiniz. Ankara'da 'yine' kar var.  Tamam lan iyi hoş güzelde ögh geldi artık! Kardan adamın sülalesini yaptık dışarda be. Neyse ya veli toplantısı diyordum di mi. Gittim işte bir güzel pohpohlayıp gönderdiler beni ehehe. Ha bide tam toplantı odasından çıkarken aklıma İtalyan geldi. İtalyan takma ismi lan benimki işte. Tam o sırada ben hayallere dalmışken hoca yanımda belirip erkeklerle ilgili tavsiye verdi. "Noluyoz lan beyin okumayı icat ettiler de benim mi haberim yok ?!" oldum bir an. Meğersem o da kocasından boşanmış yıllar önce beni de genç görünce demiştir "Lan ben şunla kandırılmadan bi konuşayım". E yani geç kalmış biraz da olsun. Neyse dedi ki hoca bana: "Canıms bak;erkeklere çok yüz vermeye gelmez. Onlar o kadar güçsüzler ki,en ufak şeyde güçlü olmak yerine hemen karşıdakine saldırılar. Sen sen ol hiç birini hayatının odağına koyma. Sonra sen üzülürsün demedi deme." "Ohaaaaaa" dedim tabi içimden. Hoca Hanım iyi hoş güzel söylüyorsun da bu içime saplanan yumruyu götürmüyor ki....
PuCCa'nın da dediği gibi: Gittiğine değdi mi götüne Galata Kulesi'ni soktuğum!

Merhaba!

 Terkedildim. Hemde 3 kez. Salaklık bende. Hala köpek gibi seviyorum. "Ben tükürdüğümü yalamam yeeeaaaa" diyemiyorum lan. Her seferinde "Amaaan da aman kim gelmiş" diyerek yapışıyorum çocuğa. Hayır bendeki ego kimsede yok. "Hala seviyor lan beni,sadece gurur yapıyor. Bak bugün mesaj atacak" derken buluyorum kendimi. Attı mı mesaj? Yok anacım nerde. Hatta beyefendi eski sevgilisiyle tweetleşiyor. Umrumda mı? Hemde ne biçim. İkisininde üstüne atlayıp "Haaayt" diye girişesim var. Ha bir de bazen saçma sapan mesaj atıyorum çocuğa. Çocuk bana saydırıyor ama "Düzgün konuş piç" diyemiyorum. Onun yerine "Sinirlisin anlıyorum isteyerek söylemiyorsun." diye zırvalıyorum. Atmıcam artık lan mesaj. Sürünsün. Gerçi ben daha çok sürünücem ama neyse.